Στα κρεμάσματα της φυλακής
και στα σκοινιά της σιωπής
παντρεύτηκα Θεό λαμπρής γιορτής …

Κι ήτανε χάραμα…
ροδιά με άρωμα…
που η ανάσα κόπηκε
από γενναίο σάρωμα…
στ’ όνομα ενός λευκού ανθού-
σε μιας πατρίδας την ποδιά -
μοσχοβολιά ξανθού Μαρτιού…