Ήσουνα νέος κι όμορφος,
γιομάτος σφαίρες - ντυμένος μέρες,
που γίνηκαν βέρες
στης γης μου τις ξέρες…

Σε νίκησα φρίκη,
σουγιά από δίχτυ,
που ‘ πλεξα στέφανο από τον σύρτη…
μιας νιότης θυσία…
πελάγους αγνή κι
ατέλειωτή μου ανταρσία…