Φρεγάτα η ζωή μου
χαράμισα ωδές για το ψωμί μου…
αμπάρια έχτισα,
κατάρτια έδεσα
και καπετάνιους γέννησα να σ’ αποδεκατίσουν…

Ορμάτε παλληκάρια μου
συρθείτε ως την πλώρη…
απόψε , αύριο, ποτέ….θα φέξει αυγή με δόρυ!