Βαριά σοδιά
με μια γραφή για πυρκαγιά…
τα γράμματα γινήκαν μια θηλειά…
και θρόισαν αγώνες,
φύλλα χιλιάδες…μια λυγερή κληματαριά…

Κάτω απ’ τα κρυφά …τα σκοτεινά μας τα κεριά
στάζω μελάνια για να σωθείς ξανά…
στήνω κρεμάλες σε κυπαρίσσια με τριχιά
κι ανάβω φώτα…στην ΛΕΒΕΝΤΙΑ!