Στις πλάτες σου απάνω,
κάστρα ζητώ για να υφάνω…
χίλιες μου μάχες κέρδισα
και σ’ έντυσα
με σάβανο – λιοπύρι…
ξημέρωσε του χάρου μου το άδειο το ποτήρι…

Μα ναι…θα μαρτυρώ
και θα φιλώ το χώμα,
που αγιοσύνη μύριζε
του κόπου μου το στρώμα…

Νύχτα Μαρτιού
με γλαροπούλια μύρια…
Τρυπήστε μου το σώμα μου με μια θυσία-ντύμα…
κι όταν θα έρθει άγγελος να με ξεπροβοδίσει
πείτε του την πατρίδα μου με άσπρα να την ντύσει…
γιατ’ είναι πέλαγος ξανθό
αστράφτει σαν φεγγάρι,
εκεί γεννήθηκε ο Χριστός
και του Θεού η Χάρη!