Ανήμερα του Ευαγγελισμού
ΚΥΡΙΕ, μου απάντησες
Απίστευτο, αλλά έγινε
Έσπασες με μια κίνηση
Τη σιδεριά της φυλακής μου
Πέντε κουβέντες από άγιο στόμα
Ήταν αρκετές
Μετάγγισες τη δύναμή Σου
Στις κουρασμένες φλέβες μου
Γέμισες τις αρθρώσεις μου
Ατσάλινα στηρίγματα
Τεντώθηκε και ίσιωσε η ψυχή μου
Συμμαζεύτηκε το περιοδεύον μυαλό μου
Έσκυψε η καρδιά μου στο μέσα της
Απίστευτο, Κύριε, αλλά έγινε
Δεν είδα φώς
Αλλά το μυαλό μου φωτίστηκε
Δεν ένοιωσα ζέστη
Αλλά η ψυχή μου θερμάνθηκε
Δεν δέχθηκα λόγια αγάπης
Αλλά η καρδιά μου γέμισε αγάπη
Αγάπη χωρίς λόγο, χωρίς αιτία
Χωρίς να μου οφείλεται, χωρίς να την οφείλω
Δώρο
Στη πιο καθαρή του μορφή
Σ’ ευχαριστώ Κύριε,
Έπρεπε να το περιμένω
Ότι τη στιγμή που χανόμουν ίσως οριστικά
Θα φαινόταν η στροφή του δρόμου
Θα μου προσφερόταν το ίχνος
Από το δικό Σου φως
Σ’ ευχαριστώ Κύριε,
Συγχώρησον την ολιγοπιστία μου
Κάτι μέσα μου ρίζωσε για τα καλά
Επιτέλους, Ελπίζω….

Αριάδνη