Μοναξιά-συντροφιά: ΤΑ ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΑ 7-8-18

«Είστε αταίριαστα τα δυό…»
Λέει ο ποιητής
Ημασταν. Ναι.
Κι όμως ζήσαμε
Ταιριασμένοι αταίριαστοι.
Τώρα που το ταίρι έσπασε
Φάνηκαν όλα
Καθαρά, απογυμνωμένα
Αποκάλυψαν το σκληρό πρόσωπο
Της κοινής μας ζωής,
Που όμως κανένας μας δεν υπολόγιζε
Σαν ακόμη σκληρότερη
Χωρίς τον άλλο, τον αταίριαστο
Πόσα λάθη
Πόση ελαφρότητα
Πόση ανωριμότητα
Τώρα που όλα βρήκαν τη θέση τους
Τώρα που όλα επιτέλους κατανοήθηκαν
Χάθηκε η χαρά της μοιρασιάς
Πλούσιο τραπέζι
Χωρίς συνδαιτημόνες
Ανέγγιχτο φαγητό
Που κρύωσε χωρίς τις ανάσες των άλλων
Πάντα η ζωή πληγώνει
Τις φτέρνες των ανθρώπων
Τα ευάλωτα σημεία τους
Αλλοιώς δεν θα είχαν και πληγές
Να όμως που κάποιες
Δεν κλείνουν
Λείπει ο αταίριαστος
Αυτός που θα τις μοιραζόταν
Αυτός που και μη κατανοώντας ακόμη
Θα υπέμενε
Αυτός που χωρίς να ταιριάζει
Κάτι θα έβρισκε
Να μην αφήσει τον αταίριαστο
Στη μοναξιά του
Σ αυτή που τώρα τον συντροφεύει
Μοναξιά-Συντροφιά
Να πως τα αταίριαστα
Η ζωή τα κάνει ζευγάρια…

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ 5-7-17 ΤΑΛΕΝΤΑ 19-9-18 »