Καις
Με φλογίτσα υπομονετική
Ανανεούμενη
Απ΄ τις επίμονες ικεσίες μου
Καις
Αλλά δεν λυώνεις
Δεν εξαντλείσαι
Δεν τελειώνεις
Σε τρέφει ο αέρας
Το οξυγόνο μιας παράλογης πίστης
Το πείσμα στην ελπίδα της ανατροπής
Καις
Αλλά κάποια στιγμή, δε μπορεί
Θα αφήσεις τα ίχνη σου
Δυό χρώματα να εναλλάσσονται
Κυνηγώντας το ένα το άλλο
Το μαύρο της καμένης γης
Το γκρι της υποψίας της ελπίδας.