Κι ήμουν μόνος,
με μόνο τ αστέρια και το φεγγάρι,
να φωτίζουν κάθε βράδυ τα βήματά σου στη ζωή μου.

Και με μόνη ελπίδα ότι κάποτε θα ξαναπεράσεις,
περίμενα.

Μαραινώμουν την Άνοιξη και άνθιζα το Χειμώνα.
Λουλούδια στην αγκαλιά σου ήταν τα δάκρυά μου,
και τα χέρια σου,
μου έδιναν λίγο απ το μπλε των ματιών σου.

Αυτό θέλω μόνο,
χώμα απ τη καρδιά σου
και νερό απ τα μάτια σου για ν' ανθίσω.