Τόσο πολύ σ αγαπώ,
που μιλάω συνέχεια για σένα!
Έχουν ξελογιαστεί τ αστέρια και το φεγγάρι,
και θέλουν να έρχονται με τη νύχτα νωρίτερα,
να με ακούν να τους λέω για σένα
και να σ ερωτεύονται και αυτά κάθε μέρα απ την αρχή.
Ύστερα μαλώνουν με τον ήλιο ποιός θα σε απολαύσει περισσότερο…
Ποια ακτίδα, την νύχτας ή της μέρα θα μπει πρώτη στο παραθύρι σου,
να κλέψει τη ματιά σου,
να φωτίσει το άσπρο σου δέρμα…
Τα πουλιά κελαιδούν στο μπαλκόνι σου τα πιο γλυκά τραγούδια
αγάπης,
και τα λουλούδια μένουν για πάντα ανθισμένα στην αυλή σου,
προσπαθώντας να συγκριθούν μαζί σου,
σε ομορφιά και άρωμα.
Όλα αυτά τα κάνω πέρα,
γιατί δικιά μου είσαι και δικός σου είμαι,
και μέσα στην αγάπη μας,
δεν θέλω ούτε μέρες, ούτε νύχτες,
ούτε πουλιά, ούτε λουλούδια…
Μέσα στην αγάπη μας,
θέλω μόνο μια αιωνιότητα στην αγκαλιά σου.