Υπάρχει τόση μοναξιά στο κόσμο - δως μου το χέρι σου-
Να περπατήσουμε από περβάζι σε περβάζι
και να αγναντέψουμε αυτό τον απέραντο κόσμο
όπου δυο καρδιές τόσο δυσκολεύονται να γίνουν μία.

Έλα να μυρίσουμε τα λούλουδα της φετινής Άνοιξης
και να χαιδέψουμε το νερό της θάλασσας.
Τι αξία έχουν άραγε όλα αυτά χωρίς έναν άνθρωπο δίπλα σου;

Κι όμως υπάρχουν τόσοι άνθρωποι
κι όμως υπάρχουν τόσα χέρια
γιατί να μη μπορούν να είναι αγκαλιά;

Έλα να χορέψουμε στο φεγγάρι,
να χορέψουμε μαζί,
να σε κοιτάξω,
να με κοιτάξεις,
και να νιώσει την αγάπη μας όλη η πλάση.

Μόνο σε σκηνές από ταινίες είναι πια οι άνθρωποι αγαπημένοι.
Μόνο εκεί μπορεί να υπάρχει έρωτας.
Και είναι όλα τόσο γυμνά όταν πέσει η αυλαία…
Τι μένει τελικά από όλα αυτά τα σκηνικά;