«Καλό Δεκαπενταύγουστο!»

Ακόμη και παραμονές Δεκαπενταυγούστου, μέσα σε ένα ασφυκτικά ανυπόφορο κλοιό κόσμου, που βάλλεται από ζέστη, σε μια ράθυμη καθημερινότητα που άγεται και φέρεται, κρυμμένη καλά η εικόνα του νησιού της φυγής…

Μέσα σ' ένα γραφειάκι που αγγίζει τους 40◦ C, ο Τριαδικός Θεός προσπαθεί να πάρει την ευλογία που του ανήκει, από την υπόκρουση εκκλησιαστικών ύμνων μέσα από το μισοχαλασμένο κινητό, σε συνδυασμό με την εκκωφαντική σειρήνα ασθενοφόρου. Όσο κι αν σφαλίσεις το χαλασμένο παράθυρο, οι ήχοι της κοινωνίας του Αυγούστου, μπαίνουν δυνατά μέσα, ενώνονται με την έντονη μυρωδιά του φωτοτυπικού χαρτιού και μαζί με το κουραστικό παράπονο του εργαζομένου, ανεβαίνουν σαν προσευχή στο κιτρινισμένο φως της οροφής, ό,που υπάρχει… Κλείστε τα φώτα, κλείστε τα παράθυρα… Προστάγματα τεχνίτη… Κλείστε τα μάτια μάλλον, νοερώς, να μεταφερθεί η καρδιά στις λιγοστές ώρες 10ημερου ταξιδιού Παρακλήσεων…

Και που αλλού άραγε να ταξιδέψει η ανάσα από το χωροχρόνο παρακλήσεων του Αϊ Γιώργη;

Αλήθεια… εδώ και μέρες θαρρώ, περιμένει η παρουσία της Παναγιάς ακίνητη, όρθια, μαρμαρωμένη μετά το τελευταίο σκαλοπάτι του Ιερού, κρατώντας ταπεινά, σκυφτή το Άγιο Ποτήριο της Ζωης-Αναστασης, περιμένει… το πρώτο παράγγελμα να ψελλίζεται, να ορθώνεται, να πλανάται στις λέξεις του π. Μιχαήλ, τον πρώτο του βηματισμό για να ξεκινήσει η Ίδια την ιερατική πομπή, να πετάξει στους πιστούς λουλούδια, αρώματα από την αγκαλιά Της, ευωδία ψαλμών-ευαγγελίων να συνθέτουν τη μακαριότητα των στιγμών!

Άραγε, τι έχουμε να ζηλέψουμε κι εμείς στην πόλη του Αυγούστου από διακοπές, όταν όλες οι θάλασσες κυλούν στα πόδια Της Κυρίας των αγγέλων μέσα στον δικό μας Αϊ Γιώργη;;; Όλος ο Δεκαπενταύγουστος αποτυπώνεται εκεί, κι έχουμε τα πάντα! Ένα ολόκληρο προσφερόμενο καλοκαίρι από τα χέρια των ιερέων μας για εμάς, που επίμονα αναζητούμε άρωμα Δεκαπενταυγούστου...

31.07.2020
«Αλεξάνδρα»