«Η αλήθεια της αγάπης και η αγάπη της αλήθειας»

Η αγάπη εξ ορισμού και εκ προοιμίου εμπεριέχει έννοιες, όπως αυτές της αυτοθυσίας της αλήθειας του ισόβιου, του αδιάλειπτου του απύθμενου, του εξωπραγματικού, του απόλυτου. Πως θα μπορούσε να νοηθεί κ να ορισθεί άλλωστε η υπερβολή της, το μέγεθος της, η μεγέθυνση του «εσύ», η απεραντοσύνη της, το μεγαλείο της δίχως τα παραπάνω ;

Η αλήθεια της αγάπης δεν κρύβεται, δεν σβήνει, δεν υποχωρεί δεν συμβιβάζεται δεν πτοείται, δεν ντρέπεται, δεν διστάζει, δεν φοβάται. Αψηφά, αγωνιά, θυσιάζει θυσιάζεται, αντέχει, υπομένει, αφουγκράζεται, διεισδύει, μαντεύει, προλαβαίνει προτρέχει.

Είναι τυφλή ενώπιον κάθε ασχήμιας, παντός ελαττώματος, κάθε αδυναμίας, ή ατέλειας.

Κωφεύει σε κάθε βρώμικο, συκοφαντικό, ή ό,τι επιχειρεί να την διασπάσει, να την αποσπάσει, να την κομματιάσει.

Είναι συμπαγής, αδιαπραγμάτευτη, αδίστακτη, αμείλικτη, φανατική.

Αντιστέκεται στα πάντα, στο καθετί.

Είναι ακούραστη, αγέρωχη, περήφανη, θαρραλέα.

Αγνοεί τον εγωισμό, τον ατομισμό, την ιδιοτέλεια, την δοσοληψία, την ευχαριστία, την ευγνωμοσύνη, το αμφίδρομο.

Δεν ζητά, δεν λαμβάνει, δεν κουράζεται, δεν κουράζει.

Ξυπνά, αφυπνίζει, έχει πνεύμα ευτυχίας, δεν φθονεί, δεν αδικεί, δεν κατηγορεί, δεν υποκρίνεται, δεν μπορεί να μισεί, να θυμώνει.

Έχει καθάριο βλέμμα, δεν αγνοεί, δεν υπολογίζει μέτρα, σέβεται δίχως να καταπιέζει.

Δεν βάζει όρια αφού η ίδια δεν έχει, δεν θέτει όρους, αφού η ίδια υφίσταται χωρίς αυτούς.

Πάναγνη, καθάρια, παιδική, άσβηστη, σπάνια, δυσεύρετη, εκκωφαντική, παρανοϊκή.

Όλα τούτα συνθέτουν την έννοιά της ιδωμένη υπό το πρίσμα της γνησιότητας και όχι των απομιμήσεων και των κακέκτυπών της.

Από την άλλη, αυτός που τα παρέχει και έχει την χάρη αυτή του πνεύματος και της ψυχής, ζει σε πολλές διαστάσεις, σε μεταφυσική πραγματικότητα, αγνοεί νόμους και όρια, είναι ον ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Κάθε προσπάθεια συνετισμού του αποτυγχάνει, διότι το ίδιο διαθέτει δικούς του κώδικες επικοινωνίας, συμπεριφοράς και μετάλλαξης. Υπερφυσικό στη σκέψη αποκωδικοποιεί, αφομοιώνει, αγνοεί τα ημίμετρα. Εξέχει, αντέχει και απομακρύνει καθετί οξύ κ δηλητηριώδες που προσπαθεί να το αλλοιώσει. Συμμερίζεται, συμπονά και δεν εμφανίζει φανερά τις δυνατότητες του. Αφήνεται στην αίσθηση της θέρμης, μα δεν παραιτείται από τις αρχές του και τον προσανατολισμό του. Εμπνέει και εμπνέεται, απογειώνει και απογειώνεται.

Ανάλογη και αντίστοιχη η αγάπη της αλήθειας : αυτή που δεν υποσκάπτει, δεν συκοφαντεί, που απονέμει το δίκαιο, που φανερώνει και φανερώνεται, ενέχει το διάφανο, το άσπιλο, διαπνέεται από ειλικρίνεια, τιμιότητα, ευθύτητα.

Αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται, εναντιώνεται, μάχεται, φανερώνει και φανερώνεται.

Η αγάπη για την αλήθεια δεν πτοεί, δεν αποκάμει, υπερβαίνει δυσκολίες και εμπόδια προκειμένου αυτή να λάμψει.

Κάθε προσπάθεια για την επικράτησή της καταβάλλεται δίχως να υπολογίζεται το τίμημα, ο κίνδυνος, η πιθανότητα παραγκωνισμού ή χλευασμού.

Ο μαχόμενος για την αλήθεια και ο υπερασπιζόμενος αυτή δεν κάμπτεται, δεν υπολογίζει, δεν ζυγίζει, δεν χαρίζει ούτε και χαρίζεται.

Διακατέχεται από την επιθυμία να την καταθέσει, να την εναποθέσει ως παρακαταθήκη στην μνήμη, εις μνήμην και ανάμνησιν…

Αυτές οι πνευματικές πυξίδες δεν του επιτρέπουν να παραστρατήσει από τον στόχο του, που δεν είναι άλλος από την επικράτησή της.

Οι υπέρμαχοι της αλήθειας γνωρίζουν την αξία της θυσίας και δεν κατασπαταλούν την ουσία έναντι του περιττού και του λίγου.

Η αλήθεια της αγάπης και η αγάπη της αλήθειας έχουν κοινές συνιστώσες και προσλαμβάνουσες, δεδομένου ότι ο κοινός όρος που τις συνδέει, ασφαλίζει και εξασφαλίζει την δύναμη , την επικράτηση, την νίκη των πάντων, την κάμψη των σφαλμάτων, την δύναμη και την δυναμική όλων αυτών που δεν είναι εφικτό να κρυφτούν, να σκεπαστούν, να ξεπεραστούν, να κουκουλωθούν…

Σε ό,τι γνήσιο και αληθινό, σε όποια εκδήλωση και έκφανση αγάπης ουδείς αντιστέκεται, αφού κάθε δημιούργημα και δημιουργία τα διδάσκει και από αυτά διδάσκεται, διέπεται, συντίθεται …από αυτά ορίζεται και πραγματώνεται και εντός αυτών ολοκληρώνεται!!!

Άντα Μαρκαναστασάκη
22/6/2018

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « «Διανοητική σύμπλευση» «Περί γνώσης» »